Drwoszczep: „Nie wiem“ usty migał,
A na liszkę palcem skazał;
Tego łowcy nie baczyli, 15
A dalej sie pośpieszyli,
Liszka to wszystko baczyła
I w niemałym strachu była;
A drwoszczepowi nie wierząc,
Wyszła z jego kucze, milcząc. 20
Rzekł jej drwoszczep: „Co to czujesz,
„Iż mi za to nie dziękujesz,
„Com w twej przygodzie udziałał,
„W swejem cię kuczy zachował“?
Ona mu odpowiedziała: 25
„Byłabych podziękowała,
„Aleś w sobie prawdy nie miał,
„Tameś mówił, owdzieś skiwał“.
Żliciem takie usta mają,
Z uczynki sie nie zgadzają; 30
Słowa w języku jedwabne,
Ale w piersiach serce zdradne.
Rimicius: D (157) De vulpe et vetanoribus. [H 35 Ἀλώπηξ ϰαὶ δρυτόμος]. por. St. (174) De lupo et bubulco. por. C (112) O wiku, o pastýři a o mysliwcy. C (206) Lisska, a kterýž dřijwij maytij. — FE (65) O liszce z łowcami. — Rej Zw. W, 53 Cudnej postawie nie wierz. — Minasowicz (88) Wilk, pasterz i łowcy. — EW 72 Liszka i chłop. — Ignacy Niemcewicz ZP (XV, część I, 58) Liszka i chłop.
Oracz w sidłach. które stawił,
Kuropatwę był ułowił;
Więc ją miedzy kury puścił,
