Strona:PL Cwiklinski Padwa i Polska.djvu/8

Ta strona została uwierzytelniona.

zem odcięciu od świata ruchliwego i wytworzeniu się zaściankowości.
Już więc dawnemi czasy uprawiano w Padwie nauki, już w końcu XII i na początku XIII wieku wykładali prywatnie prawo magistrowie liczni, i liczne było grono uczniów. W r. 1222 przeniosło się do Padwy tysiąc czy nawet więcej scholarów, opuściwszy Bolonję wskutek kilka lat trwających zatargów z gminą tamtejszą. Gmina padewska zawarła pakt z korporacją młodzieży i otworzyła według wzoru bolońskiego publiczny, wszystkim przystępny zakład naukowy, Gymnasium lub Studium zwany. Z tym więc rokiem rozpoczyna się historja Uniwersytetu padewskiego. Był on przedewszystkiem szkołą prawa, lecz wcześnie zaczęto w niej wykładać także inne przedmioty. Początkowy wszakże jej rozwój tamowały różne wydarzenia i okoliczności. Miasto Vercelli pilnie o to zabiegało, ofiar nie szczędząc, by ściągnąć uczniów padewskich do mającego się tamże założyć Studjum. Tyrańskie rządy Eccelina w latach 1237—1256 przykro dały się we znaki. Szczęśliwie jednak pokonano te trudności i przeciwieństwa. Dzięki ofiarnym staraniom gminy, gorliwej opiece biskupów miejscowych i łaskawej życzliwości papieży ustalił się byt szkoły zaraz po połowie XIII wieku. Od papieża Urbana IV otrzymała ona w r. 1264 prawo udzielania stopni akademickich scholarom, egzaminowanym w obecności biskupa, jako arcykanclerza Uniwersytetu. Papież Grzegorz X przesłał konstytucje, uchwalone na Soborze lyońskim, nie tylko paryskiemu i bolońskiemu, lecz także już padewskiemu Uniwersytetowi. Papież Klemens VI rozszerzył w r. 1343 przywileje