reprezentowały, wobec waloru heraldycznego zaangażowanych podpisów, przybierał pozór międzynarodowego traktatu, regulującego losy Europy.
Brzmiał, jak następuje:
„Dnia trzeciego lutego roku tysiąc osiemset siedemdziesiątego piątego. Jego Królewska Mość Chrystjan II założył się o dwa tysiące ludwików że posiądzie Seforę L... przed upływem bieżącego miesiąca.
„Jego Książęca Wysokość książę Axel zakład przyjmuje“.
„Może właśnie wypadało podpisać Bajeczny i Podkurek!..“ mówił do siebie Wattelet, odnosząc księgę i złośliwy uśmiech zjawił się na twarzy tego klowna światowca“.
— Dobrze! Dobrze! Znamy się na tem!... „O!.. Yes... Goddam... Shoking...“ Posługujecie się tą monetą wówczas, kiedy nie chcecie ani płacić, ani odpowiadać... Ale z Bibi to nie chyci. Uregulujmy nasze rachuneczki, stary figlarzu...
— Master Lebeau, w istocie rzeczy pan przemawiać do mnie bardzo gwałtownie!..
I J. Tom Levis, dumny z bogactwa swego słownika (ostatni wyraz powtórzył raz po raz trzykrotnie) krygował się w swym żabocie, tonąc w olbrzymim białym krawacie pastorskim, który mu ściskał szyję. Jednocześnie oko jego zaczęło drgać, mącąc w ten sposób nieodgadniony wyraz tego spojrzenia, podczas gdy wzrok przeciwnika z pod opuszczonych powiek odpowiadał na szelmowską wymowę Anglika błys-
