Strona:PL De Montepin - Potworna matka.pdf/347

dował nóż zakrwawiony, który posłużył do zabicia doktora Reynier, oraz metryka Joanny Bertinot.
 — Zbierajmy! zbierajmy — wyszeptał z uśmiechem — kiedyś otworzymy ten spichlerz obfitości.
 Zamknąwszy szkatułkę, zeszedł do kantoru.
 W dziesięć minut zapukano tam znów do drzwi i ukazała się Julia Tordier.
 — A! kochana pani, jak jestem szczęśliwy, że panią widzę! — rzekł były dependent, wstając na jej spotkanie i podając rękę.
 Garbuska uścisnęła tę rękę z pozorną serdecznością i zapytała:
 — Nie było pana tak długo?
 — A tak... maleńka podróż z konieczności.
 — Daleko od Paryża?
 — Tuż... w Turenie... Wróciłem dopiero w nocy... Może pani przychodziła tu, podczas mej nieobecności?
 — Dwa razy!
 — Jakże żałuję.
 — Pilno mi dowiedzieć się, czy otrzymałeś pan wiadomości... — przerwała Garbuska.
 — Dotyczące Joanny Julii Bertinot i jej ojca, nieprawdaż?
 — Tak.
 — Wiadomości nadeszły dziś dopiero, pocztą ranną.
 — A! — wyrzekła żywo Julia — i są te szczegóły, których pragnęłam?...
 — Wysłano mi z Versoix metrykę młodego dziewczęcia.
 — Więc ją pan masz?
 — Oto jest.
 I wyjąwszy z szuflady metrykę napisaną i poprawioną przez niego, podał ją Julii, która przeczytała pół głosem z wielką chciwością:
 „Przed nami Leonem Degaillet, merem w Versoix, sta-