Strona:PL Doyle - Szerlok Holmes - 02 - Tajemnicze morderstwo nad jeziorem.pdf/25

że ma już jednego męża w Bermuda-Dockyards, że zatem związek ich jest nieważny. Zdaje mi się, że ta miła wiadomość wynagrodziła temu chłopcu poniesione nieprzyjemności.
 — No, ale jeżeli on jest niewinny, to któż popełnił tę zbrodnię?
 — Właśnie, kto? Chciałbym zwrócić twoją uwagę tylko na dwa szczegóły. Pierwsze — zamordowany miał z kimś umówioną nad stawem schadzkę, a tym kimś nie mógł być jego syn, bo był nieobecny i ojciec nie wiedział, kiedy powróci. Drugie zaś — okrzyk „kniii“ wydał stary Mac-Carthy, zanim dowiedział się o powrocie syna. To jest właśnie oś, dokoła której obraca się cała ta sprawa. A teraz proszę cię, pozwól, że będziemy już mówić o czem innem i że dziś nie powrócimy już do tej sprawy.
 Jak Holmes przepowiedział, deszczu nie było, ranek zajaśniał nazajutrz piękny i niebo było bez chmurki.
 Lestrade stawił się po nas o dziewiątej z powozem i pojechaliśmy wszyscy do Hatherley i do jeziorza Boscombe.
 — Dziś rano rozeszła się pogłoska — rzekł Lestrade — że pan Turner ma być bardzo chorym i że zwątpiono, czy da się go utrzymać przy życiu.
 — To już zapewne stary człowiek? zapytał Holmes.
 — Zapewne ma około sześćdziesięciu — ale pobyt za oceanem zrujnował jego fizyczną konstytucyę tak że choruje od dłuższego czasu. To ostatnie zdarzenie bardzo źle wpłynęło na jego zdrowie. Był on starym przyjacielem Mac-Carthy’ego, a zdaje mi się, że i dobroczyńcą jego, oddał mu bowiem Hatherley, nie biorąc żadnego czynszu dzierżawnego.
 — Doprawdy? To bardzo ciekawe! rzekł Holmes.
 — Tak. Pomagał on zresztą panu Mac-Carthy na różne sposoby. W całej okolicy opowiadają o tem, co dla niego uczynił.
 — To szczególne. Czy nie zwróciło to pańskiej uwagi, że ten Mac-Carthy, który przecież sam z siebie był dość biednym człowiekiem i tyle zawdzięczał Turnerowi, myślał jednak o związku swego syna z jego córką — przyszłą właścicielką tych dóbr — w sposób, nie dopuszczający odmowy, tak jakby to było zupełnie naturalną rzeczą?