Strona:PL Doyle - Szerlok Holmes - 02 - Tajemnicze morderstwo nad jeziorem.pdf/26

Mnie dziwi to tem więcej, że Turner był tym planom wyraźnie niechętny. Córka jego dała nam to nie dwuznacznie do zrozumienia. Czy to wszystko nie nasuwa panu jakich wniosków?
 — Aha! więc dochodzimy już do wniosków i konkluzyi! rzekł Lestrade, mrugając ku mnie okiem — ja jednak uważam za rzecz dosyć trudną zestawić same fakty dokładnie, panie Holmes, i nie mogę myśleć o oderwanych przypuszczeniach!
 — Ma pan zupełną słuszność — rzekł Holmes drwiąco — panu istotnie trudno nawet same tylko fakty zestawiać!
 — A jednak jeden z tych faktów przynajmniej jest dla mnie zupełnie jasnym! rzekł Lestrade nieco obruszony — ten właśnie, którego pan jakoś nie możesz sobie ustalić!
 — A mianowicie?
 — Właśnie to, że pan Mac-Carthy senior poniół śmierć z rąk pana Mac Carthy juniora i że wszystkie przeciwne przypuszczenia są poprostu tylko bańkami mydlanemi!
 — Bańki mydlane bywają interesujące i, chcąc je zrobić, trzeba umieć przynajmniej dmuchać! zaśmiał się Holmes — ale jeżeli się nie mylę, to te zabudowania z lewej strony to Hatherley?
 — Tak, to właśnie folwark Hatherley.
 Tuż obok drogi stał ładny, strojny bluszczami, dwupiętrowy dom, kryty szyfrem. Zapuszczone żaluzje w oknach i kominy bez dymu nadawały mu jednak jakiś martwy wygląd. Miało się uczucie, że zbrodnia, popełniona na właścicielu, przygniotła swym ciężarem jego mieszkanie. Zapukaliśmy do drzwi i na zapytanie Holmesa pokazała nam służąca parę obuwia, które nosił nieboszczyk Mac-Carthy w dniu swojej śmierci, oraz trzewiki jego syna, jakkolwiek nie były to te same, które miał na sobie w dniu fatalnym. Skoro Holmes wymierzył już obie pary dokładnie w sześciu czy siedmiu miejscach, udaliśmy się na podwórze, a ztamtąd wskazaną nam ścieżką nad jezioro Boscombe.
 Szerlok Holmes zmieniał się zwykle odrazu i widocznie, skoro tylko gdzie śledził jaki świeży trop zbrodni, jak w tej chwili właśnie. Ten, kto znał go jako spokojnego, zimnego i logicznego kombinatora wniosków, jakim bywał w mieszkaniu swem na Bakerstreet, wziąłby go tu za całkiem innego człowieka.