Strona:PL Doyle - Szerlok Holmes - 05 - Centkowana wstęga.pdf/25

 — Tak się zdaje.
 — Jest on tak przebiegły, że nigdy nie wiem, kiedy mogę być przed nim bezpieczną. Co powie, skoro powróci?
 — Powinienby mieć się na baczności, bo mógłby przekonać się, że jeszcze przebieglejszy od niego jest na jego tropie. Musi pani dzisiejszej nocy zamknąć się przed nim na klucz. Jeżeli zechce uciec się do gwałtownych czynów, to odwieziemy panią do jej ciotki w Harrow. Teraz jednak trzeba nam wedle możności skorzystać z czasu; a zatem prosimy, zaprowadź nas pani bez zwłoki do pokoi, które mamy obejrzeć.
 Budynek cały ze swemi szaremi mchem porosłemi podwalinami z kamienia składał się z środkowej części, od której biegły po obu stronach półkoliste skrzydła. W lewem skrzydle powybijane szyby zabite były deskami a dach w części zapadły, — istny obraz ruiny. Środkowy budynek był w lepszym już znacznie stanie, prawe zaś skrzydło stosunkowo czyniło wrażenie nowej budowy; firanki u okien i niebieskawy dym, ulatujący w obłoczkach z komina, dowodziły, że tu mieściła się rodzina. Przy zewnętrznej ścianie ustawione było rusztowanie i ściana wybita; żadnego robotnika jednak, jak na teraz, nie było ani śladu. Holms przechadzał się zwolna po skąpym trawniku tam i napowrót, badając okna jaknajszczegółowiej z zewnątrz.
 — To zapewne należy do dawniejszego pokoju pani, środkowe do pokoju siostry a ostatnie, najbliższe środkowego skrzydła, do sypialni doktora Roylott?
 — Tak jest. Obecnie wszakże sypiam w środkowym.
 — Podczas robót około przebudowy zapewne. Szczerze mówiąc zresztą, nie wydaje mi się zupełnie, aby reperacye były tak nieodzownie potrzebne w ścianie zewnętrznej.
 — Ależ najzupełniej nie. Wydaje mi się, że to był wyłącznie pozór, aby mnie znaglić do wyniesienia się z mego pokoju.
 — Ha, bardzo być może. A po drugiej stronie wązkiego skrzydła biegnie korytarz, na który wychodzą drzwi tych trzech pokoi? I ten oczywiście ma okna.
 — Ale tylko całkiem małe okienka, przez które człowiek nie mógłby się przedostać.