I oto nie jeden z największych i najświętszych, lecz największy i najświętszy ze wszystkich świętych, którym Pan Bóg powierzył w opiekę ród ludzki — jest św. Józef, i pod jego właśnie wezwaniem uroczystą konsekracyą kościół ten dziś został poświęcony.
Podczas tej uroczystości konsekracyi z nieba spłynęło na ten kościół błogosławieństwo Boskie większego nieskończenie znaczenia i nieskończenie większej doniosłości, jak to, co zjednała była sobie świątynia Jerozolimska, i św. Józef jako patron tego kościoła objął nad nim swoją opiekuńczą władzę.
Żebyśmy i my stali się uczestnikami tego błogosławieństwa Boskiego i doznali zbawiennych skutków opieki św. Józefa rozważmy o wielkiem w sprawie zbawienia znaczeniu św. Józefa, i co ze swojej strony uczynić mamy dla zjednania Jego sobie skutecznej pomocy.
I to będzie przedmiotem mego kazania.
O Boże nasz! Ojcze niebieski! Twą wypowiada potęgę i marne prochu ziarenko. Chwała Twoja przegląda się i w drobnej rosy kropelce! Oto lud Twój wierny, na tę wielką uroczystość poświęcenia kościoła tego przybyły, pragnie słowa zbawiennej nauki. W słabe usta moje wlej mocne słowo Twoje!
O Przenajświętsza, Przebłogosławiona Boga-Rodzico i Królowo Ojczyzny naszej Polski, u Twych podnóży lud Tobie oddany, duszą wylany, sercem w pokorze skruszony, o chwale św. Józefa, który życie swoje całe Tobie i Boskiemu Twemu Synowi — Jezusowi poświęcił, dziś chce się dowiedzieć. Oblicze Twoje promieniejące chwałą niebieską dzisiaj dla uczczenia tej uroczystości nam odsłoń i wyjednaj nam oświecenie, żebyśmy poznali i przekonali się, że oddanie czci św. Józefowi najwłaściwsze przez naśladowanie cnót Jego.
A was moi najmilsi w Chrystusie bracia i siostry, proszę wesprzyjcie mnie swoją gorącą modlitwą i wspólnie pozdrówmy N. Maryę Pannę słowami archanioła Gabryela — mówiąc pobożnie Zdrowaś Marya...
