Strona:PL Edward Nowakowski-Z przeszłości niemiecko-moskiewskiej.pdf/6

Ta strona została uwierzytelniona.

bie jednę z nich, której po przechrzczeniu[1] nadano imię Natalii Aleksiejewny. A gdy z czasem nie podobała się Katarzynie II, ta kazała ją otruć.
(Szczegóły otrucia ob. Histoire de la vie de Pierre III przez Salderna, byłego posła w Warszawie, str. 246 — 256).
Jednak pomimo takiego końca Natalii, siostra jej, Amalia, która z nią razem jeździła była do Petersburga, gdy później wyszła za księcia Badeńskiego, Karola Ludwika, wysłała 1792 roku dwie swoje córki, Ludwikę i Fryderykę, żeby jednę z nich w. ks. Aleksander wybrał sobie za żonę. Aleksander wybrał Ludwikę. Smutny był jednakże jej los, gdyż Aleksander, zajęty miłostkami, dopiero przed śmiercią swoją uczuł wyrzuty sumienia i przepraszał ją, że uczynił ją tak nieszczęśliwą. Umarła 1826 roku w Bielejewie, w gubernii tulskiej.

Nakoniec — mówimy nakoniec, gdyż to był ostatni import księżniczek niemieckich do Rosyi, poczem już w. książęta sami jeździli do Niemiec dla wyboru żon — 1796 r. Augusta księżna Koburska przywiozła do Petersburga trzy swoje córki: Zofię, która później wyszła za hr. Mengsdorfa; Antoninę, która później wyszła za księcia Aleksandra Wirtem-

  1. Wyraz przechrzczenia tylko w takim wypadku słusznie może być użyty, z powodu ponownego chrztu. Żydów, którzy przyjmą wiarę i zostają ochrzczeni, najniewłaściwiej nazywają przechrztami. Przechrztami są ci, co chrzczą się powtórnie.