Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Eli Makower-Tom II.pdf/18

a z dóbr położonych dokoła miasteczka Orchowa na obszarze mil sześciu lub óśmiu mniéj więcéj, żadne nie przyniosło jeszcze w zysku domowi pośrednictwa ani jednego rubla.
 — To prawda, potwierdził Eli, ale widzi pan, ja nigdy nie zrywam owocu, kiedy widzę, że on jeszcze nie dojrzał. Takie owoce jak te, o których my gadamy, najprędzéj dojrzéwają blizko jakiegokolwiek, choć trochę większego miasta. Ja téż zerwałem je, a tamte były jeszcze niedojrzałe, więc ja ich zrywać nie próbował. Teraz co innego, teraz może już i na tamte pora...
 — Wybornie! zawołał Porycki, trafnie więc czas wybrałem do eksploatowania gruntu jeszcze niewyeksploatowanego. Jeżeli jednak, panie Makower, mniemasz, że my z naszéj strony żadnych nie mamy wiadomości o tém co się tu dzieje, to mylisz się wielce. I my także posiadamy naszę małą kartę geograficzną, ze skréślonemi na niéj niektóremi drogami i zaznaczonemi punktami.
 Tu rozwinął duży arkusz papiéru, który nie był dotąd w ręku Eliego, i tym samym tonem dobrego humoru, jakim mówił słowa poprzedzające, przeczytał:
 — Numer 1-szy: dobra Orchów, wraz z miasteczkiem tegoż nazwania. Grunta dobre, lasy wielkie, łąk poddostatkiem, dwór obszérny, z ogromnemi i starożytnemi ogrodami. Własność Mieczysława Orchowskiego. Numer-2gi: folwark Rydlówka. Obszar mały, gospodarstwo we wzorowym stanie, dogodności gospodarskie wszelkie, dom mieszkalny świéżo zbudowany i pozór małego, bardzo gustownego pałacyku mający. Własność Kamila Orchowskiego Numer 3-ci: Ręczyn. Rozległość księztewka udzielnego, grunta mierne, gospodarstwo w stanie opłakanym, pałac murowany nad brzegiem Niemna, w położeniu malowniczém.