Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Pan Graba cz.3 017.jpeg

sobie kamiennym głosem:
 — Więc pani żądasz unieważnienia ślubu?
 — Tak panie.
 I znowu gorący rumieniec twarz jej oblał — była na torturach.
 — A na jakich kanonicznych przyczynach opierasz pani to żądanie?
 — Jakie są kanoniczne przyczyny, na których mam prawo je opierać, nie wiem, ale wiem jakie są ku temu przyczyny mego serca i moich przekonań.
 Wąskie usta prawnika zągięły się znowu w dziwny wyraz tajemniczej jakiejś, poskramianej ironji.
 — Jeżeli te przyczyny pochodzące z serca i przekonań pani nie godzą się z przyczynami przewidzianemi przez prawo, na nic się one pani nie przydadzą. Niech pani mówi.
 Kamila przez chwilę zbierała myśli i siły, w końcu ozwała się, patrzac na prawnika oczami pełnemi prawości i wielkiego smutku:
 — Panie! charaktery nasze, pojęcia, zasady zupełnie się nie zgadzają, zamiast przywiązania, czuję dla niego nieprzezwyciężoną antypatję. Dla tej więc niezgodności stron naszych moralnych i dla braku wzajemnego przywiązania, pragnę otrzymać unieważnienie małżeństwa.
 Umilkła i oddychała z ciężkością.
 — I cóż dalej? — ozwał się prawnik.
 — Powiedziałam wszystko, to zaś co powiedziałam, mogłabym szczegółami dowieść i uzupełnić.
 — To nic nie znaczy, czekam kanonicznych przyczyn.
 — Nie wiem jakie one są, — rzekła Kamila.
 Prawnik powiódł oczami po obszernem swem biurze, przerzucił mnóstwo papierów i wydobył z pod nich niewielką książkę staroświecko drukowaną na żółtej bibule, z starą i