Ta strona została uwierzytelniona.
Obiąwszy rączką nadobną Dziewicę,
Dwakroć okrywa całuskami lice
I własny uśmiéch w iéy twarzy zostawia,
Usmiéch co sczęście w samych troskach sprawia,
Usmiéch co duszy niewinnéy ozdobą,
Nęci, nagradza, i zachwyca sobą. —
Natenczas[1] ..................
........................
- ↑ kartki z dokończeniem utworu wycięte.
