Ta strona została uwierzytelniona.
Drugi toast zaraz potém
Téj jedynéj mojéj! —
Tu niech każdy po rycersku
Zwróci się do swojéj.
A jeżeli która z panien
Wié, do kogo piję,
No, to proszę wołać ze mną:
„Niech i mój tak żyje!“
Trzecia szklanka przyjaciołom,
Dwóch ich jest, czy trzech!
Których razem w dniu pogodnym
Łączył spiew i śmiech,
By rozprószyć smutku mgły
W czasie nie różowym —
Trzeci toast przyjaciołom,
Starym, czy téż nowym!
Tak jak wielkiéj rzeki falom
Ciągle fal przybywa,
Tak i nasze koło rośnie,
Gdy chwila szczęśliwa;
