Strona:PL Heine - O Polsce.pdf/5

Ta strona została uwierzytelniona.

HENRYK HEINE, powszechnie znany i ceniony daleko poza granicami swej ojczyzny wielki poeta niemiecki (urodzony 1797, zmarły 1856), w młodości swej, będąc słuchaczem uniwersytetu berlińskiego, zawarł ściślejszą znajomość z kolegą Eugeniuszem Brezą, synem Stanisława Brezy, obywatela wielkopolskiego. Około wielkanocy 1822 opuścił młody Breza Berlin, zaprosiwszy Heinego, by przy najbliższej sposobności odwiedził go w jego stronach rodzinnych.
Gdy rok akademicki się skończył, w sierpniu 1822, wyjechał Heine z Berlina i w towarzystwie przyjaciela swego Eugeniusza spędził kilka tygodni w dobrach Stanisława Brezy, w Świątkowie, i u szwagra Brezy, Eustachego Wołowicza, w Działynie. Często zaglądali do Gniezna i Poznania, gdzie Heine poznał pamiątki architektoniczne i bywał na przedstawieniach teatralnych. Wrażenia odniesione z swej krótkiej wycieczki do ziemi polskiej opisał Heine w artykule zatytułowanym »Über Polen« i ogłosił w berlińskiej gazecie »Der Gesellschafter« w styczniu 1823. Młodzieńczy utwór poety nie jest jeszcze dziełem ze wszech stron doskonałem, ale czuć już wybitny talent i oryginalny styl przyszłego autora »Obrazów z podróży«. A jakiż to nadzwyczajny dar spostrzegawczy i intuicyjny, który tak od razu dozwolił mu wypowiedzieć tyle trafnych sądów o obcych mu stosunkach i nieznanem mu społeczeństwie!

Redakcya „Biblioteki Powszechnej“