Strona:PL Horacy - Poezje.djvu/158

Ta strona została przepisana.


Czy szaleństwa lub kłótnie z lubką
Czy sen słodki, święta skorupko[1]

       5 Jakąkolwiek Massyka moc ukrywasz w sobie,
Tyś wart, by cię w szczęśliwej dobyć na jaw dobie;
Więc na rozkaz bywaj Korwina,
Co dziś wystałe chce mieć wina.

Prawda, Sokratem mocno zaprószona głowa[2];
       10 Lecz ci stamtąd dziś szorstka nie grozi odmowa:
Katon surowy[3] — prawią dzieje —
Cnotkę nieraz winkiem zaleje.

Ty gwałt słodki i przymus na mędrców wywierasz,
Nawet twardych, i myśli im wielkie wydzierasz,
       15

Serc najskrytsze i głów tajniki,

Gdy im rozwiąże Bach języki.

Ty zwątpiałym otuchy nie odmawiasz błogiej;
Ty biedakom moc dajesz i zuchwałe rogi,
Z mdłego tchórza robisz junaka,
       20

Co kpi z tyrana i żołdaka.
  1. W. 4. Święta skorupko.—Skorupka — amfora gliniana; święta, bo zawiera dar Bakcha, a wszystko, co bogów dotyczy, jest święte.
  2. W. 9. Sokratem zaprószona głowa. — Messala jest wyznawcą Sokratesowej filozofji (etyki), ale mimo to nie gardzi przyjemnościami.
  3. W. 11. Katon surowyM. Porcius Cato Censorius (Maior) podaje sam w swem dziele De agricultura receptę, jak pić, jeżeli chce się na uczcie dużo wypić.