Już jasny Andromedy ojciec[1] żary leje,
Przedtem gdzieś utajone, już Procjon szaleje,
Już lwia gwiazda szaleje wściekła,
20
- Pora nastała sucha, spiekła.
- Pora nastała sucha, spiekła.
Już cienia z słabą trzodą mdły pasterz i wody
Szuka, drzemią kolczaste Sylwana ogrody,
Brzeżna trawka mdleje; gdy uśnie,
Powiew najlżejszy jej nie muśnie.
25
Ty nad ustrojem państwa, coby dźwięk dał strojny,
Dumasz wciąż i nad Rzymem czuwasz niespokojny;
Nuż tam Chiny[2], Cyra kraj rodny,
Baktra co knuje, Don niezgodny![3]
Bóstwo, ludzkiej słabości przychodząc z pomocą,
30
Przyszłość opatrznie ciemną zasłoniło nocą;
Szydzi, gdy człek się zbyt wysila.
Mędrca troska — obecna chwila.
Co przyszłość chowa, zmienne: raz plynie, jak rzeka,
Co spokojnie w swych brzegach do morza ucieka,
35
- To podmyte toczy kamienie,
- To podmyte toczy kamienie,
Drzewa niesie, pnie i korzenie
- ↑ W. 17 — Andromedy ojciec - Cepheus; Procjon i Lew, gwiazdy, których wschód przypada na czas między 15 a 30 lipca; jest to w Italji pora najgorętsza.
- ↑ W. 27. Chiny — Chińczycy utrzymywali stosunki z Baktrją i Partami i mieszali się do ich spraw wewnętrznych. Cyra kraj rodny — Medja, tj. Partja, której wschodnią częścią jest Baktrja.
- ↑ W. 28. Don niezgodny — tj. koczownicze szczepy po obu brzegach Donu, ciągłe wojny pomiędzy sobą toczące.
