Ta strona została przepisana.
III[1]
MĄDROŚĆ W ŻYCIU
W zapasach z losem, druhu mój stary,
Spokój i umysł, chowaj stateczny;
W szczęściu, w radości nie uroń miary,
Boś tu, o Dellju[2], nie wieczny!
5
Umrzesz, czy ciągłe gryzą cię smutki,
Czy w dnie świąteczne gwoli zabawie
Falern z piwnicy dalszej przegródki[3]
Zapijał będziesz gdzieś w trawie.
Czy nie wiesz, poco biała topola
10
Z wyniosłą sosną bratni cień łączy,
Lub krętą strugą przez kwietne pola
Bieżąca woda się sączy?
- ↑ III.—,W nieszczęściu, podobnie jak w pomyślnej doli, zachowaj, Delljuszu, spokój i równowagę umysłu, bo, wesoły czy smutny umrzeć, musisz. Więc używaj chwili obecnej, póki można. Wszystkich, bogaczy i nędzarzy, ten sam los czeka, wszyscy prędzej, czy później, popłyniem w łodzi Charona tam, skąd niema powrotu*.
- ↑ W. 4. Dellju.— Q. Dellius, ciekawy okaz kameleona politycznego, desultor bellorum civilium (Sen. Suas. 1, 7.): od Dolabelli do Kassjusza, od Kassjusza do Antonjusza, od tego wreszcie przeszedł do Oktawjana, który go następnie nawet do grona bliższych przyjaciół i powierników zaliczył. Do lekkiego charakteru człowieka przypada w sam raz wesoła mądrość, zalecona z szubienicznym, żeby tak rzec, humorem.
- ↑ W. 7. z dalszej przegródki Falern — więc dawniej wstawiony starszy.
