Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Król chłopów tom III 040.jpeg

mi się bardzo, przylgnęło do niej serce moje... Na skroniach jej i korony nie będzie nadto...
 — Gdy się lat tyle dręczyło, mając to, czego kochać nie było można — odezwał się Opat — czas wziąć sobie to, co się miłuje. Alboż to królowie mieszczanek nie zaślubiali, a w rzymskich dziejach, ba i w innych są przykłady i dziewek chłopskich? Jeśli sercu miła... na co innej szukać?
 Król zarumienił się i rękę doń wyciągnął.
 — Czekajcie mało, księże Opacie — rzekł — któż wie? wezmę was może za słowo...
 Ks. Jan ochoczo i natarczywie, znowu się ze swą posługą ofiarował.
 Wrócili do Krakowa, i tegoż wieczora Kochana król od warcab z Dobkiem oderwał, pozywając go do siebie.
 — Słuchaj — odezwał się do wchodzącego, zbliżając się z niecierpliwością, jaką zwykł był okazywać, gdy myśl wziął gorącą do serca — słuchaj — potrzeba mi — tu się zatrzymał i namyślał trochę.
 — Potrzeba mi do Pragi zbiedz, lecz nie chcę aby ktokolwiekbądź wiedział o tem, iż tam będę.
 Dla Rawy nie było w tem nic nad miarę trudnego.
 — Pojedziemy wrzekomo na łowy — odezwał się — któż nas śledzić będzie? W podróży sposobów jest dość, by się nie dać poznać.