Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Król chłopów tom I 167.jpeg

proste drzewa marzną. Prawo! prawo, słyszę, dali wszędy spisywać... i co były różne obyczaje w ziemiach różnych od wiek wieków, chcą wszędzie jedne zaprowadzić, jak z igły nowe...
 Neorży od słuchania oczy rosły, nie dobrze rozumiał.
 — Co? co? — bąkał po cichu.
 — Teraz my, sędziowie — ciągnął w piersi się palcem uderzając Groch — my, widzimy, słuchamy, ważymy i sądzimy według sumienia... otóż nie! to się im nie podoba... każą nam sądzić wedle jednego prawa pisanego!
 Rozśmiał się szydersko.
 — Ale to nie może być! — zawołał Neorża oburzony...
 — A król tego chce, bo mu Suchywilk nagadał, że tak jest gdzieindziej na świecie...
 Smiał się gorzko Podsędzia.
 — Hej! hej! — dodał — pilnujcie się panowie ziemianie! pilnujcie! Co dziś na nas sędziów przyszło, jutro na was. Stary obyczaj wszystek rzucą pod nogi i podepczą, a po swojemu wystroją to królestwo na węgierski czy na czeski sposób...
 Neorża zamilkł z grozy i oburzenia.
 — Mało, że nas, sędziów, zgniecie i niewolnikami prawa zrobi — mówił Groch. — Słychać ze wszechstron... tylko wywracanie i przerabianie...