Strona:PL JI Kraszewski Zemsta Czokołdowa.djvu/26

 — No, to o czém inném, jeśli się tak podoba, rzekł Cieszym: jedźcie tylko zemną do Krakowa.
 — Po co? po co? dajcie mi święty pokój! nie mogę.
 — Macie tu gospodarstwo?
 — Jakie gospodarstwo? kilkoro koni i po wszystkiém.
 — Cóż was tu trzyma?
 — Zachciałeś acindziéj! to co ztamtąd odpędza. A no, dość...
 — Więc dość, wasze zdrowie, rzekł Cieszym. A myślicie, dodał wypiwszy, że te zbóje nie będą się na was mściły? hę?
 — Tobym dopiero miał gratkę! zacierając ręce cicho ozwał się Czokołd; ale ja o to tylko proszę. Wystawcież sobie, że ja tu z nudów mrę, robić nie ma czego... Jak z końmi na jarmark kilka razy do roku pojadę, sprawa nie długa, a potém doma siedź, bąki strzelaj, koronkę odmawiaj i patrz na lecące wrony. Do nikogo słowa przemówić nie ma! Gdyby zbóje wojnę mi wypowiedziały, toćbym był rad a szczęśliwy,