W Nim jest wszytka nadzieja nasza położona,
On nasza pomoc, On jest obrona.
Będziem (da Bóg) radości prawej używali,
Bośmy na wszelki czas w nim ufali.
Niechaj, Panie, Twą litość nad sobą poznamy
Tak, jako w Tobie nadzieję mamy.
Jakokolwiek szczęście ku mnie się postawi,
Bądź radości, bądź mię frasunku nabawi:
Panu ja dziękować będę ze wszystkiego,
W uściech moich ustać nie ma chwała Jego.
Panem się ja chłubię, skromni niech słuchają,
A moim przykładem w dobrej myśli trwają.
Ze mną wszyscy Pana, ze mną wysławiajcie,
Imię Jego święte wzgórę wynaszajcie.
Szukałem Go, a on ucho ku mnie skłonił
I we wszytkich trwogach moich mię obronił,
Weń patrzcie, będziecie prawie rozświeceni,
A być nie możecie nigdy zawstydzeni.
Ten ubogi wołał, a Pan go ratował,
I w nieszczęściu jego w cale go zachował.
Wkoło bogobojnych Pański anioł stawi
Obóz niedobyty, i ten je wybawi.
Skosztuj, kto chce tego: Pan to dobrotliwy;
Ktokolwiek w Nim ufa, człowiek to szczęśliwy.
_t.3_065.jpeg&oldid=1859648){kind=link}