Strona:PL Jana Kochanowskiego dzieła polskie (wyd.Lorentowicz) t.3 238.jpeg

O Izrahelu, niech się dzieje
Co chce, ty w Panu kładź nadzieje.

 U Tego litość nieprzebrana,
U Tego pomoc nieczekana,
Ten miłosierdziu swemu gwoli
Ze wszech cię grzechów twych wyzwoli.

PSALM CXXXI.

Domine non est exaltatum cor meum.

 Wieczny Boże, nie najdziesz pychy w sercu mojem,
Anim ja zwykł przenosić chudszych okiem swojem,
Ani się ja na wielkie nazbyt kaszę^[1] rzeczy,
Ani się ja nad rozum wysadzam człowieczy.

 Niechaj wiecznie nie uznam,^[2] Panie, łaski Twojej,
Jeślim ja nie poniżył niżej dusze swojej,
Niż jeszcze mój stan niesie; rownie więc tak licha
Dziecina zostawiona do matki swej wzdycha.

 To jest kształt myśli moich, ani ja mam sobie
Pewniejszego ratunku, jeno ufać Tobie.
U Pana ma pociechy szukać i obrony,
Kto nie chce być w nadziei swojej omylony.

PSALM CXXXII.

Memento Domine David.

Pomni, Panie, Dawida i jego trudności,
 Które cierpiał w nadzieję Twojej życzliwości,

1. porywam się.
2. nie doznam.