Ta strona została uwierzytelniona.
1733—1796.
Naruszewicz przystosowywał bajki La Fontaine’a do stosunków miejscowych. Apologi jego grzeszyły brakiem zwięzłości. Niektóre odznaczały się werwą i plastyką obrazowania.
DWA DRZEWA.
Dwa drzewa, niedaleko miasta Babilony,
urosły na gościńcu z tej i z owej strony.
Jedno wierzch w niebo rosło, a na rozłożystych
gałęziach pomarańczy gwałt miało złocistych.
Cóż, kiedy je tak wzniosła zazdrosna natura,
że się ni palców, ani lękały kosztura?
Drugie — karlikowate; ale bez zawiści,
kto tylko chciał, słodkie mu dawało korzyści.
Nie trzeba było kijów ni kamieni znaszać,
samo się chyląc zdało pielgrzymów zapraszać.
Na cóż to wyszło obu? Każdy się umyka
od hardego, a idzie chętnie do karlika,
