Obchodząc Jezusa dziś Narodzenie, cieszy się nawzajem wszystko stworzenie: niebieskie i ziemskie dziś się weseli — na ziemi lud wszystek, w niebie Anieli.
Chociaż Go nie widzim, jako pasterze, w Betlejem przy żłobie grając na lirze; jednak Go wyznajem wiarą stateczną, że On jest pociechą naszą serdeczną.
Oddajmyż Mu serca nasze za dary, bo On tej jedynie pragnie ofiary. W nich On chce odpocząć jako we żłobie, i w nich chce zamieszkać w swojej osobie.
Przyjdźże już, nasz Jezu, oto gotowe, masz serce zupełnie, a nie połowę. Które Ci oddajem z wielką ochotą, bo Ciebie ważymy nad wszelkie złoto.
O Jezu, najmilsze nasze kochanie, Tobie się niech dusza nasza dostanie! Życzymy, prosimy serdecznie Ciebie, byś z nami był w życiu, my z Tobą w niebie.
