Strona:PL Luksemburg - Święto pierwszego maja.pdf/14

Ta strona została przepisana.

o polepszenie swego losu — nikt za nich nic pomyśli, nikt im nie pomoże. Cała siła robotników wobec ich wrogów, wyzyskiwaczy leży w tem, że się trzymają wszyscy solidarnie. Z żądań jednego robotnika fabrykant się śmieje, ale na żądania wszystkich musi się zgodzić. Bo cóż pocznie, jeśli robotnicy zastrejkują i fabryka stanie? Wtedy fabrykant traci tyle, że po pewnym czasie nie ma innego wyjścia, jak przystać na żądania robotników
W solidarności swojej i w strejku robotnicy mają broń na fabrykantów i majstrów. Im są solidarniejsi, im częściej strejkują, tem więcej zyskują płacy, poszanowania, lepszych warunków przy pracy. I zagranicą robotnicy doszli do dzisiejszego swego położenia tylko przez to, że się solidarnie trzymali i walczyli wszyscy razem.
Ale na to, żeby między robotnikami rozwijała się solidarność, potrzebny im jest czas do porozumiewania się ze sobą. Pierwszym warunkiem jest to, aby robotnicy mieli kiedy zbierać się, rozmawiać o swoich sprawach, radzić się wzajemnie i postanawiać zgodnie, co czynić. Strejk, naprzykład, może tylko wtedy dojść do skutku, jeżeli wszyscy robotnicy naradzą się i zgodzą porzucić robotę.
Prócz tego, strejk najlepiej udaje się wtedy, kiedy robotnicy mają w zapasie pieniądze na życie podczas bezrobocia. Wtedy głód nie zmusza ich wracać do fabryki, nim zyskają swoje. W tym celu potrzebna jest stała wspólna kasa, do której