Strona:PL Maria Konopnicka-Damnata 116.jpeg

Ta strona została uwierzytelniona.

Jak położon był Pan świata
W nędznym żłobku, i jak przy nim
Wół i osioł w zadumaniu
Stały, zbożnych bydląt dwoje.

Prawił potem, jak Pan świata
Przed Heroda oprawcami
Do Egiptu uciekł; zaczem
Zniósł krzyżowej śmierci mękę,

Pod Poncyuszem, pod Piłatem,
Co podpisał wyrok krwawy
Za Faryzeuszów wolą
I żydostwa sprośnej tłuszczy.

Prawił, jak Pan pogrzebany
Z grobu powstał dnia trzeciego,
I jak potem własną mocą
Na niebiosa wstąpił w chwale.

I jak stamdtąd znów na ziemię
Zstąpi, gdy się spełnią czasy,
By w dolinie Jozafata
Sądzić żywych i umarłych.

„Drżyjcie żydzi!” tak rzecz kończył
„Przed tym Bogiem, któregoście
Biczowali i męczyli
I straszną mu śmierć zadali!

„Bogobójcą, pomsty ludem,
Jesteś ty żydowskie plemię!