Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 10 433.jpg

Skroś ognia onej niebieskiej pożogi
Świecąc twarzami piekielnie a sino.
Kapitan, blady w obliczu i srogi,
W rozpiętej kurcie, przewzięty wpół liną,
Okiem obiegał morze i pod reją
Komendę trzymał na przebój z zawieją.

Nie łatwo było! Co okręt dał nura,
Strząchnął się z piany i na wierzch wypłynął,
To znów się wody waliła nań góra...
Tak on łbem pod nią, i znów się wychynął!
Na hak-by go ta wpędziła wichura,
I byłby pewno, jak ruda mysz, zginął,
Ale się morze w tej bitwie zmachało
I w setne trąby na odwrót grać dało. A, BW.

Str.	48	w. 19	,Pruje‘ W1; ,Kraje‘ A, BW.
»	—	zam.	w. 20: ,Kiedy mu kania zakrąży nad karkiem‘ A, BW.
»	49	w. 1	,drugi, trzeci... skróś mroków‘ W1; ,jeszcze drugi wskróś (zmierzchów) mroków‘ A, BW.
»	—	» 2	,oszczeknął‘ W1 ,obwarknął‘ A, BW.
»	—	» 5	,cicha‘ W1; ,ciemna‘ A, BW.
»	—	» 6	,niebieskim‘ W1; ,niezmiernym‘ A, BW.
»	—	» 8	,czarne to morze‘ W1; ,chmurne to morze‘ A, BW.
»	—	» 11	,Kupa‘ W1; ,Kilku‘ A, BW.
»	—	» —	,nie szła nam‘ W1; (milczkiem szła) ,nie szła nam‘ A, BW.
»	—	» 14	,Którą żuł milczkiem, by‘ W1; ,I żuł ją milczkiem, jak‘ A, BW.
»	—	» 16	,w sercu‘ W1; ,z serca‘ A, BW.
»	—	» 18	,jak‘ W1; ,by‘ A, BW.
»	—	zam.	w. 21: ,A z tej gromady pstrej, która w tej arce‘ A, BW.
»	—	w. 23	,i‘ W1; (taj) ,i‘ A, BW.
»	—	» 24	,zwołały‘ W1; ,skrzyknęli‘ A, BW.
»	50	zam.	w. 3: ,Lecz rojem idzie, mrowiskiem, drużyną‘ A, BW.

Od str. 50 w. 5 do str. 56, w. 16 w BW brak.

Str.	50	w. 7	,Tak my... pisali już‘ W1; ,Tak już... pisali się‘ A.
»	—	zam.	w. 8: ,I już nam wszystkim Horodziej ławniczył‘ A.
»	—	w. 9	,przybużnym‘ W1; ,pobużnym‘ A.
»	—	» 12	,skibą‘ W1; ,ziemią‘ A.
»	—	zam.	w. 13: ,Był tam Ostańczuk Klim, chłop zsiadły, tęgi‘ A.
»	—	w. 15	,Więc Pietr Zagajny‘ W1; ,Był Szymon Bugaj‘ A.
»	—	» 16	,z chaty‘ W1; ,z sobą‘ A.
»	—	» 17	,Więc‘ W1; ,Był‘ A.
»	—	» 18	,A‘ W1; ,I‘ A.