Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 10 471.jpg

Str.	186	zam.	w. 2: ,Jodły, które tam się pinia zową‘ A, BW.
»	—	w. 6	,w nie tłucz‘ W1; ,bij w nie‘ A, BW.
»	—	» 24	,Ani go‘ W1; ,Co go ni‘ A, BW.
»	187	» 13	,pod wieczór‘ W1; ,na obiad‘ A, BW.
»	—	» 15	,A jakoż‘ W1; ,Gdzie, jak‘ (10 zgł.!) A, BW.
»	—	» 16	,I tylko powierzch‘ W1; ,Po wierzchu tylko‘ A, BW.
»	—	» 17	,te‘ W1; ,ci‘ A, BW.
»	—	» 18	,Ogromny czarny‘ W1; ,Wielki czarniawy‘ A, BW.
»	—	» 19	,ci‘ W1; ,te‘ A, BW.
»	—	» 24	,zębów‘ A, W1; ,ręków‘ BW.
»	—	» 26	,chcieć pola‘ W1; ,pól żądać‘ A, BW.
»	—	zam.	w. 29: ,Kto pnie wyruszy, korzeńmi co swemi‘ A, BW.
»	—	w. 30	,Korzeńmi siedzą‘ W1; ,Siedzą, jak słychać‘ A, BW.
»	—	po w.	30:
		,... Czyś ty nas widział tam, o Chryste Panie, Sraconych w onej okrutnej gęstwinie, Gdzie żaden ludzki głos ani wołanie Ćmy nie przebije i stłoczony ginie? Czyś ty nas słyszał wieczorem i ranie Obwołujących Ciebie przez pustynie, Które za nami zamknęły się ścianą, Z mroków niezbytych na głucho kowaną? Czyś ty nas widział w tej pracy, o Chryste, Potem oblane, zemdlone tułacze? Czyś słyszał głosy mazurskie strzeliste, Jak Bandys stęka i Bugaj jak płacze? Czyś słyszał, jak Roch pioruny siarczyste Wzywa, Sekura jak głową kołacze W pień i jak wiotkiem skrzydłem nietoperza Zwątpiałość w serca struchlałe uderza?...‘ A, BW.
»	188	zam.	w. 7: ,O ty dorobku pierwszy Adamowy‘ A, BW.
»	—	»	» 9: ,I nie dlatego, żem osłabł tam z głodu‘ A, BW.
»	—	»	» 11: ,Lecz żeś odcięty bardzo już od rodu‘ A, BW.
»	—	w. 12	,Kogo... co‘ W1; ,Gdy cię... coś‘ A, BW.
»	—	zam.	w. 15: ,Gdzie chleb cię niecha, a samego puści‘ A, BW.
»	—	w. 16	,mu... w śmiertelnej‘ W1; ,ci... już w takiej‘ A, BW.
»	—	» 28	,I ziarnu tak się‘ W1; ,I skibę ziarnu‘ A, BW.
»	—	» 30	,ani dba ni się‘ W1; ,nie dba ani się‘ A.
»	189	» 1	,znów wszystko w tych‘ W1; ,wszystko w tych tu‘ A, BW.
»	—	» 4	,palącej‘ W1; ,palące‘ A, BW.
»	—	» 7	,Ni‘ W1; ,I‘ A, BW.