Ta strona została przepisana.
,Grubo wyrżnięty w nierówne litery.
A zaś poniżej: — ,Polska kolonija,
Rok osiemsetny dziewięćdziesiąt cztery».
Spodem więc suchych liści krzyż owija,
A pod nią, rzędem nacięcia siekiery:» BW.
Str. | 223 | w. 32 | ,Padłe tu liczył‘ W1; ,Pomarłe znaczył‘ BW. ,Padłe karbował‘ A. |
» | 224 | » 1 | ,a po nich się czerwie‘ W1; ,Po mogiłkach czerwie‘ A. BW. |
» | — | zam. | w. 2: ,Mrowi się z suchym szelestem skróś piasku‘ A, BW. |
» | — | w. 4 | ,W potężnych‘ W1; ,W ogromnych‘ A, BW. |
» | — | » 9 | ,siermięgi‘ W1; ,płótnianki‘ A, BW. |
» | — | » 12 | ,wygrzebany‘ A, W1; ,wygrzebane‘ BW. |
» | — | » 16 | ,a‘ A, W1; ,i‘ BW. |
» | — | » 17 | (Poklęknął naród) ,Poklękły baby‘ A. |
» | — | » 18 | ,wzdychają... A już się krew‘ A, W1; ,wzdychając. A krew się już‘ BW. |
» | — | » 19 | ,Tak krzyknę ja‘ W1; ,więc zakrzyknę‘ BW; ,tak, że krzyknę‘ A. |
» | — | » 20 | ,Ciszej tam!...‘ W1; ,Gdzie? Co? Jak?...‘ A, BW. |
» | — | » 22 | ,Wyżer‘ Wyd.; ,Wyżar‘[1] A, W1—3, BW. |
» | — | » 24 | ,A... żadnego‘ W1; ,I... wiecznego‘ A, BW. |
» | — | zam. | w. 25: ,Buchnął płacz ciężki: — Ot scheda! Ot dola!, BW. ,Ha dola, bo dola‘ A. |
» | — | zam. | w. 29—30: |
,Chryste! Niechże już... Niech już twoja wola! Niechże my świecim borom tym w jasności‘ A) ,Chryste! niechże już będzie twoja wola, Niech my już świecim borom tym w jasności‘ BW. | |||
» | — | w. 31 | ,Tych białych‘ W1; ,Zbielałych‘ BW, (Zbielałych. ,Tych białych‘ A. |
» | — | » 32 | ,Zaryte w ziemi‘ W1; ,W ziemię zaryte‘ A, BW. |
» | 225 | » 1 | ,iść ludzie‘ W1; ,co młodsi‘ A, BW. |
» | — | » 4 | ,Gorzec‘ W1; ,Kopiec‘ A, BW. |
» | — | » 9 | ,A... wszystkie serca‘ W1; ,I... serca wszystkie‘ A, BW. |
- ↑ Wyżar — ,na gruncie bagnistym lub torfowym miejsce od pożaru ziemnego wypalone, na którem w czasie mokrym ziemia zbierać się może‘ (Słownik wileński). O takiem miejscu tu mowy być nie może, tembardziej, że tu kruki i kanie się zlatują, a nie ptactwo wodne, jak str. 363 w. 15 «kaczor rwie się ponad wyżary». Wyżar jest więc pomyłką zam. wyżer (jak str. 223, w. 10: ,A toć tu na żer padła sępów kupa‘).