Str. 102.
XXV. CO TO JEST ŻYCIE?
Pdr Bl 1879, 297; PI1-2, 235; PI3-4, 199; PNUI, 26.
Str.
|
102
|
w.
|
11
|
,Ach‘ P1-4, PNU; ,O‘ Pdr.
|
»
|
103
|
»
|
2
|
,Szmer‘ Pdr, P3-4, PNU; ,Sznur‘ P1-2.
|
»
|
—
|
»
|
17
|
,Obecność‘ PNU; ,Objawy‘ Pdr, P1-4.
|
»
|
—
|
»
|
19
|
,prochu‘ Pdr; ,pyłu‘ P1-4, PNU.
|
»
|
—
|
po w. 32:
|
,Ty w skwarnej puszczy, co ogniów swych żarem
Starych braminów przepalała kości,
Szukałaś życia pod mrocznym sztandarem
Bezwzględnej, martwej nicości.
Ty mędrców greckich budziłaś o świcie
Wieków zadaniem tem nierozstrzygnionem,
A senne sfinksy okiem swem zamglonem
Pytały: co to jest życie?
Lecz twe zdobycze są, jak orły wiosną:
Póki im wzloty potężne nie wzrosną,
Próżno probują skrzydłami słabemi
Zerwać się wyżej od ziemi.
Aż wreszcie tron swój podniosłaś w błękicie,
Zrzuciwszy z siebie materyi znamiona
I ledwo słysząc, jak z piersi miljona
Bił głos od ziemi: co życie?
Więc gdy, jak Mojżesz, sama byłaś z Panem
Na górze gromów, błyskawic i cudu,
Nowe się wzniosły ołtarze dla ludu:
Badania — nad niezbadanem...
I dziś, gdy blaski rozświtu nam dnieją,
Duchy, zmęczone w walk krwawych przesycie,
Z wielką, z ostatnią rozpaczy nadzieją
Pytają: co to jest życie?‘ Pdr.
|
Str.
|
104
|
w.
|
5
|
,bez drżenia‘ P1-4, PNU; ,zwątpienia‘ Pdr.
|
»
|
—
|
po w. 6:
|
,Kiedyż pochwycisz odwieczne i żywe
Ustawy bytu, których nic nie zmienia?
|