Ta strona została uwierzytelniona.
Duchy światłości — obłudnych rozpędzą,
A pająk własną udusi się przędzą,
I spokój będzie i miłość na ziemi!
A teraz rzućcie, gdy chcecie, kamieniem.
Ale zaprawdę, jeżeli ja wzruszę
Pieśnią choć jedną zakrzepłą w lód duszę,
Jeśli choć jedną łzę bratnią osuszę,
Kamień — u nóg mych upadnie ze drżeniem!
