Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 7 135.jpg

Ta strona została przepisana.

(Wbiega Posenja, niewolnica, z dziecięciem na ręku — i rzuca
się z płaczem do nóg Hypatyi).
PONSENCJA. O pani!...

Prefekta słudzy... pachołków tłum cały
Przybył — i mówią, że wszystkich nas na śmierć
Prowadzić mają!...

HYPATYA.
(podnosząc ją). Co to jest?... Posenjo!

Ucisz się... powstań! Co ty bredzisz?...

PONSENJA. Pani!

Zabito kogoś — a nas mają karać...
Ja tego dobrze nie rozumiem, pani,
Ale zginiemy wszyscy!... o bogowie!...

HYPATYA.Co to ma znaczyć?... nie płacz... mówże jasno!

PONSENJA.
(łkając).Wielcy bogowie!...
(Wchodzi Seton, Rzymianin, zastępca prefekta. — W głębi
dziedzińca widać spędzonych niewolników Hypatyi — i straż,
która ich otacza).
SETON. Niewolnicy twoi,

Pani, śmierć ponieść muszą; straż ich wiąże.

HYPATYA.Cóż zawinili?...

SETON. Posłuchaj mnie, pani.

Jest prawo dawne, które z słusznych przyczyn