Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 7 139.jpg

Ta strona została przepisana.

Że jest potęga wyższa, tajemnicza,
Co sprawiedliwość w błękitach odważa
Dla sług prefekta — i dla łez nędzarza!

SETON.
Cóż jest niewolnik, że go tak bronicie?


DEJTEROS.
Co jest niewolnik?... Karjatyda[1] zgięta

Pod całej ziemi ciężarem i pracą,
Której ramiona dźwigają od wieków
Krwawą budowę świata — i społeczeństw...
Aby się tylko te barki znużone
Nie wstrzęsły kiedy!... bo, na wszystkie bogi,
Zmierzylibyśmy głowami przepaście!

SETON.
(zwraca się do straży)
Wiążcie ich! Dalej!


GŁOS KOBIECY Z TŁUMU.
O!... o!... mamże umrzeć?


INNE GŁOSY.
Niewinni ginąć będziemy!... niewinni!...
(Chwila zamieszania — Seton odwraca się do wyjścia)


HYPATYA.
(nagle)
Słuchaj, Setonie! — a gdyby też oni

Wolnymi byli?... Czy straszne to prawo
Już z odległości pobytu nie wniesie,
Że mordercami są?

  1. Karyatyda — postać niewieścia, podtrzymująca zamiast słupa belkowanie. Nazwę wywodzą zwykle od m. Karyai w Peoponezie, którego mieszkanki za sprzyjanie Persom zaprzedane w niewolę, spełniać musiały najniższe usługi.