Ta strona została skorygowana.
»Niechaj będzie pochwalony«! —
Pątnik, drogą uznojony,
Gościem przyszedł w śląskie strony.
Przyszedł, siwej chyląc głowy,
Od Królowej z Częstochowy,
I gdzie Wawel Krakusowy...
Hej! I z dalszej okolicy,
Gdzieś od Gopła, od Kruszwicy,
Gdzie brzmi pieśń Bogarodzicy...
Niby biedny, niby stary,
A ma wzrost królewskiej miary,
A włos spada mu na bary...
Niby zwiędła twarz i sucha,
A w źrenicy - żary ducha...
Jakaś moc od niego bucha.
Zaczem, dawszy pokłon Bogu,
W śląskiej izby przysiadł progu,
Jak ten żuraw na rozłogu...
- ↑ Śląsk Piastowym stąd nazwany, że za królów z dynastyi Piastów należał do Polski.
