Ta strona została uwierzytelniona.
Czemuś ty mi, życie,
Nie dało do ręki
Srebrzystego sierpa,[1]
A w usta piosenki?..
Czemuż ja nie wstałam
Z zorzami rannemi,
By żąć nasze żyto
Na czarnej tej ziemi?
Czemuż z mego czoła
Pot nie spłynął rosą?
Czemu ja dziś nie z tych,
Co te snopy niosą?
Gdy słonko zapadnie,
Żniwiarka schylona
Ostatnią garść zwiąże,
Wyciągnie ramiona
I razem z tym sierpem
Porzuci na ziemię
- ↑
Wiersz cytowany przez Elizę Orzeszkową w Światło w ruinach oraz Melancholicy
