Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye serya druga 252.jpg

Kto ciche światło sieje po lesie,
 Przez szmaragdowe sita?
Kto nad sierotą promyczek niesie,
 Kiedy o drogę pyta?
Kto tam na polu wyzłaca kłosy?
 Kto lny u płotów suszy?
Kto pije z białych powojów rosy,
 A smutek z chłopskiej duszy?
Kto tam, o słonko moje, za ciebie
 Nad biedą naszą świeci?
Kto tam na wiejskim cichym pogrzebie
 Pochodnie darmo nieci?
Kto na te krzyże i na mogiły
 Jasne promienie kładnie,
Gdzie już łzy z oczu — rosy wypiły,
 W wilgotnej ziemi, na dnie?
Kto tam na krosna, pomiędzy lniane
 Włókienka, złoto ciska,
Że jak się wpatrzysz w chłopską sukmanę,
 To ci z niej słonko błyska?
Kto w one ciche ranki na łące
 Wybiela zgrzebne płótno,
Kiedy pod lasem echo tęskniące
 Niesie piosenkę smutną?
O słonko moje! kto tam o świcie
 Rozwija skrzydła ptasze?