Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye w nowym układzie II Hellenica 030.jpeg

Ta strona została uwierzytelniona.

I widać, jak ociekłe krwią,
Serce mu cicho stoi...

Pod Salaminą zwiedli bój,
I pod Messeną sławną,
Teraz na pogrzeb idą swój,
Tak długo już, tak dawno!

Pod Leuktrami kędyś tam,
Pod Mantyneą padli,
A teraz idą z śmierci bram,
Surowi i pobladli...

Pod Cheroneą zbił ich wróg,
U Termopilów legli,
A teraz idą z długich dróg,
Z wąwozów, z skalnych regli...

Dawno już dali krew i kość,
Lecz wszyscy dzisiaj śpieszą,
A każdy blady, cichy gość
Łączy się z smętną rzeszą...

A każdy idąc kwapi się,
W tę drogę swą pokutną,
I twarz surową, martwą tchnie
Na to przejrzyste płótno.