Strona:PL Marx Karl - Kapitał. Krytyka ekonomji politycznej, tom I, zeszyty 1-3.pdf/447

Wystąpił problem z korektą tej strony.

wznosi się ponad nią, — zatem różnica pomiędzy ceną maszyny a ceną zastępowanej przez nią siły roboczej może podlegać znacznym zmianom nawet i wtedy, gdy nie zmienia się różnica pomiędzy ilością pracy, potrzebną do wytworzenia maszyny, a ilością pracy, zastąpionej przez tę samą maszynę“[1]. Lecz tylko pierwsza z tych różnic określa dla samego kapitalisty koszt wytworzenia towaru i działa nań za pośrednictwem przymusowych praw konkurencji. To też zdarza się dziś, że maszyna, wynaleziona w Anglji, znajduje zastosowanie tylko w Ameryce Północnej; podobnie zdarzało się w wieku 16-ym i 17-ym, że maszyny, wynalezione w Niemczech, stosowano tylko w Holandji, albo że niektóre wynalazki francuskie wieku 18-go były eksploatowane tylko w Anglji. W krajach zdawna uprzemysłowionych sama maszyna przez swe zastosowanie do niektórych gałęzi przemysłu wywołuje w innych gałęziach taki nadmiar siły roboczej (redundancy of labour, jak mówi Ricardo), że tutaj spadek płacy roboczej poniżej wartości siły roboczej staje na zawadzie używaniu maszyn i czyni je zbytecznem, a często nawet niemożliwem z punktu widzenia kapitału, którego zysk wszak polega na zmniejszeniu pracy opłaconej, a nie pracy zastosowanej. W niektórych gałęziach sukiennictwa angielskiego praca dziecięca w ostatnich latach została bardzo zredukowana, a tu i owdzie prawie wyrugowana. Dlaczego? Ustawa o pracy fabrycznej wymagała wprowadzenia dwóch zmian dzieci, bądź jednej sześciogodzinnej, a drugiej czterogodzinnej, bądź dwóch pięciogodzinnych. Rodzice jednak nie chcieli dzieci „half-timers“ (półdniówkowych) sprzedawać taniej, niż „full-timers“ (całodniówkowych). To też „half-timers“ zastąpiła maszyna[2].

  1. Przyp. do 2-go wydania. To też w społeczeństwie komunistycznem maszyna miałaby zupełnie inny zakres zastosowania, aniżeli w społeczeństwie burżuazyjnem.
  2. „Przedsiębiorcy nie chcieli niepotrzebnie utrzymywać dwóch zmian dzieci poniżej lat 13... Istotnie, przemysłowcy jednej kategorii; właściciele przędzalń wełny, faktycznie rzadko kiedy zatrudniają dziatwę poniżej lat 13, czyli półdniówkowych. Wprowadzili oni nowe i udoskonalone maszyny różnych rodzajów, co uczyniło zbytecznem zatrudnienie dzieci (t. j. poniżej lat 13). Jako przykład zmniejszenia liczby dzieci przytoczę pewien proces pracy, przy którym. dzięki dołączeniu do istniejących maszyn przyrządu, zwanego wiązalnią, robota 4 lub 6 półdniówkowych — w zależności od rodzaju danej maszyny — może być wykonana przez jednego robotnika młodocianego (t. j. powyżej lat 13).... System półdniówkowy był bezpośrednim bodźcem do wynalezienia wiązalni“ („Reports of insp. of fact, for 31st october 1858“).