Ta strona została uwierzytelniona.
WIECZÓR.
............
Za ten dzień cudny, co jak baśń zaklęta,
Dobrzmiewa w tonach słodyczy i ciszy,
Dusza ma, w pełną różę rozkwitnięta,
Dzięk zbożny woni w pleśniach swoich dyszy.
Światło co piła, zdrojami złotemi
Oddaje z siebie w przesłodkiej otusze,
Tobie, o słońce, i tobie, o ziemi!
Wam ptacy, lasu uskrzydlone dusze!
Świat czuje w sobie, jako skarb ukryty,
Jak zdrój, co śpiewa pod paprocią w borze...
O gwiazdy myśli, o uczuć błękity!
Nigdy zbyt późno szczęście przyjść nie może!
