Strona:PL Marya Konopnicka-Poezye w nowym układzie VI Przekłady 115.jpeg

Ta strona została uwierzytelniona.

..................
Głos grzmi z mroków: »Precz w otchłanie!«
Głos grzmi z światła: » Dalej wzwyż!«
A te spory, to wołanie
Życie mija niosąc krzyż.

Nagle wielki czyn zapała,
Świt uderzy w mrok i w cień,
Rozgoreje ludzkość cała,
I braterstwa wschodzi dzień.

Aż znów huknie walki wrzawa,
Wulkan bucha, kipi złość,
Spada maska: Bestya krwawa,
Człowiek — własną gryzie kość!

.................
Głos grzmi z mroków: »Na łańcuchy!«
Głos grzmi z światła: »W świty zórz!«
W dół i wzwyż się kłębią duchy,
Aż i starcem jesteś już.