Ta strona została uwierzytelniona.
I szedł przez ziemię cichy głos,
Że jasność już poczęta.
A tuż za nimi każdy próg
Bielił się stopą bosą,
I szedł na zorzę cały lud,
Z tych, którzy krzyże niosą.
I szły, nie widząc nic a nic,
Błyszczące złotem Magi,
Że wiodą taki wielki lud,
Spragniony, głodny, nagi.
I rzecze jeden: »Dziwny szum
Dokoła siebie słyszę,
Jak gdyby puszcze leśne szły
W ogromną wschodu ciszę...«
I rzecze drugi: »Dziwną woń
Czuję wskroś nocnej rosy!
Jak gdyby wkoło łany pól
Złotymi trzęsły kłosy...«
I rzecze trzeci: »Dziwny cień
Za nami widzę z dala!
Jakby nam w ślady morze szło,
Ogromna cicha fala...
