Strona:PL Marya Konopnicka-Poezye w nowym układzie V Z mojej księgi 112.jpeg

Ta strona została uwierzytelniona.
XII.


Kto czuwa ze mną?...
W noc cichą, w noc ciemną,
Gdy zmrok przejrzysty nad ziemią zapada,
Niosąc sny lekkie, z mgły srebrnej utkane,
Gdy tylko gwiazda oczy zadumane
Otwiera, w ciemnych lazurach drżąc blada,
Kto czuwa ze mną?
Czy ty, o morze co bezsenne łoże
Porzucasz, wiecznym parte niepokojem,
I czołem bijesz o brzeg dziki, pusty,
I skargi gorzkie spienionemi usty
Ciskasz pod niebo — i rwiesz się przebojem...
Czy ty, o morze?...
Czy ty, płonąca pustynio bez końca,
Co nad spalonem okiem nie masz powiek,
I suchą, wiecznie otwartą źrenicą,
Z beznadziejnego pragnienia tęsknicą
Patrzysz w niebiosa z rozpaczą, jak — człowiek,
Czy ty, płonąca?