Ta strona została uwierzytelniona.
Kocham cię, gwiazdo, w lazury rzucona
Zdala odemnie,
Do której próżno wyciągam ramiona,
Tęsknię daremnie!
Ty jesteś może zagasłym już globem,
Pustynią chmurną,
Wygnanych duchów ojczyzną i grobem,
Strzaskaną urną.
Może!... Lecz teraz, gdy płoniesz tam zdala
Pochodnią złotą,
Duch się mój smętny do ciebie rozpala
Cichą tęsknotą!
Kocham cię, kwiecie, co w skalnej szczelinie
Zakwitasz dziko,
Zbudzony z pąka powiewem, co płynie
Górską muzyką!
Zerwany, zwiądłbyś w gorącej mej dłoni,
I byłbyś niczem,
