Strona:PL Ostatnie dni świata (zbiór).pdf/77

Ta strona została przepisana.

gały częstego smarowania ani czyszczenia, wyrabiała fabryka braci Aplon.
Wyroby braci Aplon były doprowadzone do takiej doskonałości, że w parlamencie wykryto pewnego razu cały skład automatycznych sobowtórów posłów z partji większości.
Gdy brakło quorum, przyjaciele nieobecnych członków parlamentu dopuszczali się niesłychanego oszustwa. Wkraczali mianowicie na salę posiedzeń w towarzystwie lalek, które zajmowały miejsca, uważnie wysłuchiwały mówcy, klaskały, lub sykały.
Niegodny podstęp wykryto, gdy z kolei zaczęli się do niego uciekać członkowie opozycji. Podczas obrad w sprawie kolonji, na sali znajdowało się, jak tego w następstwie dowiedziono, 280 lalek i zaledwie 27 żywych słuchaczy, wliczając już w tę liczbę prezesa (co do którego zresztą powstała wątpliwość), stenografistki i dwóch ministrów. Automaty braci Aplon można było wprawiać w ruch za pomocą telegrafu bez drutu. W miarę potrzeby wstawiano w nie wałki z mowami, monologami i t. d. a wałków tych bywał w automacie zawsze znaczny zapas.
Antreprenerzy, a zwłaszcza reżyserzy woleli mieć do czynienia z lalkami, aniżeli z artystami. Pierwsze nigdy się między sobą nie kłóciły, przyjmowały każdą rolę, a gdy wyjeżdżano na występy, cała trupa, rozebrana i opakowana, mogła się pomieścić w jednym, średnich rozmiarów, koszu.
Bardzo często autorzy, siedząc w budce me-