Ta strona została przepisana.
GORGIAS.
OSOBY DYALOGU:[1]
KALLIKLES.
SOKRATES.
CHEREFON.
GORGIAS.
POLOS.
309.
K. Powiadają, że na wojnę i do boju tak późno się przychodzi, Sokratesie!
S. Więc spóźniliśmy się i już »po uczcie« przybywamy?
K. I to po bardzo pańskiéj! Właśnie co dopiéro ukończył Gorgias przed nami wykład o wielu rzeczach pięknych.
- ↑ Gorgias ur. między r. 492 a 483 przed Chr. w mieście Leontini w Sycylii, um. między r 384 a 375, poświęcał się głównie retoryce, w któréj niebawem mistrza swojego Tizyasa prześcignął. Nauki wymowy udzielał również innym i wkrótce liczne grono uczniów zebrał około siebie. Wysłany w sprawie rodzinnego swojego miasta do Aten olśnił tam wymową swoją słuchających i kilkakrotnie potém miasto to odwiédzał z największym zawsze przyjmowany entuzyazmem. Sławny mowca Izokrates był uczniem jego. Z pism Gorgiasa nic się nie dochowało do czasów naszych; wiémy tylko, że pozostawił po sobie sześć mów i traktat jeden treści filozoficznéj, którego myśli w trzech twierdzeniach następujących streścić się dadzą: 1. Nic nie istnieje. 2. Jeżeli coś istnieje, poznać tego nie można. 3. Chociażby coś dało się poznać, drugim tego udzielić nie można. W retoryce chodziło mu jedynie o formę piękną i wywołanie wrażenia, i występując téż publicznie przywdziewał suknię
