Ta strona została uwierzytelniona.
»Kupcze, jedź w miasto; ja do lasu muszę.
Wy, dziatki, na ten pagórek
Biegajcie sobie, i za moją duszę
Zmówcie też czasem paciorek«.
Kurhanek Maryli.
(Myśl ze śpiewu litewskiego).
Cudzy Człowiek, Dziewczyna, Jaś, Matka, Przyjaciółka.
CUDZY CZŁOWIEK.
Tam u Niemnowej odnogi,
Tam u zielonej rozłogi,
Co to za piękny kurhanek?
Spodem uwieńczon jak w wianek,
W maliny, ciernie i głogi;
Boki ma strojne murawą,
Głowę ukwieconą w kwiaty.
A na niej czeremchy drzewo
A od niej idą trzy drogi:
Jedna droga na prawo,
Druga droga do chaty,
Trzecia droga na lewo.
Ja tędy płynę z wiciną[1],
Pytam się ciebie, dziewczyno,
Co to za piękny kurhanek?
DZIEWCZYNA.
W całej wsi pytaj się, bracie,
A cała wieś powie tobie:
Maryla żyła w tej chacie,
A teraz leży w tym grobie.
Na prawej stronie te śladki
Ubite nogą pastuszka;
To jest drożyna jej matki,
A stąd przychodzi jej drużka.
- ↑ Wicina jest to rodzaj statku przykrytego do przewożenia zboża.
_118.jpg&oldid=2609584){kind=link}