Ta strona została uwierzytelniona.
PIEŚŃ O NASZYCH STOLICACH I JAK JE OPATRZNOŚĆ OBDZIELIŁA.
„Wszystko nam dałeś, co dać mogłeś, Panie”,
Powiedział niegdyś pewien wielki kpiarz;
A jednak dzisiaj to figlarne zdanie
Powtórzyć musi, kto kraj poznał nasz;
Bo choć poszarpał los polską ziemicę
Lecz wnet się do nas uśmiechnął przez łzy:
Wszak każda nacya jedną ma stolicę, A my szczęśliwcy mamy ich aż trzy! |
⎫ ⎭ |
bis |
- ↑ W notacji poprawione zostały błędy w druku:
W takcie 1. oryginalnie zamiast pauzy szesnastkowej jest w druku pauza ósemkowa.
W takcie 16. oryginalnie zamiast ćwierćnuty na raz była ćwierćnuta z kropką.
Takty 14. i 18., które zdają się być swoimi odpowiednikami (przy bisie), oba są niepełne metrycznie: pierwszy w oryginale jest na 7/8 (przy metrum 4/4), drugi na 7/16 (przy metrum 2/4), co wskazywać by mogło na zamierzenie autora. Przy próbie dopasowania obu fragmentów do metrum napotyka się przeszkodę związaną z brakiem schematu, w jaki można by potraktować któryś z niepełnych taktów i jego wzorem go uzupełnić. Możliwe wersje uwzględniają układy:
1. ćwierćnuta z kropką i 5 ósemek (odpowiednik ósemki z kropką i 5 szesnastek w metrum 2/4)
2. półnuta i 4 ósemki (dla 2/4: ćwierćnuta i 4 szesnastki).
Tutaj użyto wersji pierwszej.