Oni liczbie tak wielkiéj, wozom, koniom, a my
W tobie tylko, jedyny Boże nasz, ufamy.
Racz podrzéć wielkich grzechów naszych katalogi,
Weź im serca, a nam daj.
Z opisu bitwy (część VI).
Chodkiewicz choć go starość, choć go słabość nęka.
Rzekłbyś, że to nie jego głos, nie jego ręka,
Tak swoich napomina, nieprzyjaciół bije,
Gdzie się tylko obróci, lecą głowy, szyje.
Mąż z mężem się zderzają, lecą Turcy z łęku,
Pełno wzdychania, pełno konających stęku!
Trzask potém i zgrzyt ostry, gdy po same pałki
Kruszyły się kopie w trupach na kawałki,
Pełno ran, pełno śmierci, więzną konie w mięsie,
Krew się zsiadła na ziemi galaretą trzęsie.
Ludzie się niedobici w swoich kiszkach plączą,
Drudzy chlipią z paszczęki posokę gorącą.
Jeszcze się bił Chodkiewicz, bo sam Osman z góry
W różne się przetwarzając kształty i figury,
Prosi, żebrze, posiłek śle jeden za drugim.
Śmierć Chodkiewicza[1] (z części VII).
A tymczasem Chodkiewicz, jako więc oliwa
Długo w lampie świeciwszy, nagle dogorywa.
Z tém dziś przed królewiczem staną doktorowie,
Że już Chodkiewiczowe na schyłku jest zdrowie.
Serce tylko, jak iskra w oziębłym popiele,
W piersiach nieprzełomionych w jego żyje ciele.
..........ósmy dzień liczono
Oktobra, gdy to, co mu było pożyczono,
Ze stokrotnym urobkiem oddał w ręce niebu,
Imię światu, małżonce ciało do pogrzebu.
Na tém skończymy wspomnienie o historycznych Potockiego poezyach. Co zaś do ostatniego ich oddziału, to jest okolicznościowych, śród tych główne miejsce zajmują Peryody czyli Treny na śmierć syna Stefana — i tak nazwane przez autora Jovialitates.
Peryody czyli okresy żalu, niedawno znalezione zostały. Z liczby, 18-tu (znalezionych w papierach po Onacewiczu) Ludwik Nabielak ogłosił ich 14 w Bibliotece Ossolińskich (z roku 1864 i 1865). Nieznaną więc jest ich całość; z tego co znane, widzimy, iż tak co do
- ↑ Wiadomo, iż dokończenie wyprawy chocimskiéj i zawarcie pokoju było już dziełem nie Chodkiewicza, lecz Stanisława Lubomirskiego, po którym téż został pamiętnik polski o szczegółach wyprawy.
