Strona:PL Wacław Potocki-Wojna chocimska 463.jpeg

Bzdęga, niedorzeczne gadanie.
Bzdyś, stary niedołęga.
Ceduła, karta pisana.
Cekaus (z niem. Zeughaus), zbrojownia, arsenał.
Cerekiew, cerkiew.
Cewka, rurka, dziurka, cewką płynąć, strugą.
Chaja, zawierucha.
Chmięsty?
Chodza, chód.
Chodziwy, dobry do chodu, biegun.
Chudzina biedak, nieborak.
Chutem, strumieniem, gęsto, obficie.
Chwost, ogon.
Chynąć się, rzucić się.
Chyż, wiatr pomyślny.
Cięciwa, struna na łuku rozpięta.
Cięga, klęska, porażka.
Ciemięga, ucisk.
Ciszyna, cisza.
Ciura, ciurowie, służący wojskowi.
Comes, hrabia.
Cuch (cuchnąć), węch.
Cug puścić, ustępować.
Cwałać, czwałować.
Ćwiczyzna, wprawa, doświadczenie, biegłość, przemysł.
Ćwikle, cwykiel, klin, trójśpiczasty kawał.
Cybeby, rodzynki największe.
Cyment, cynamon.
Cyt, milczenie.
Czaban, wół podolski wielki.
Czacza, podarek pieniędzy wśród ludu rozrzucanych.
Czajki, czółna kozackie, statek zbrojny.
Czaprag (z tur.), czaprak.
Czausz (z tur, czausz) goniec, woźny.
Czczy się, ckni się, nudno.
Czule, czujnie.
Czwarzyć, powtarzać, hałasować, naśladować.
Daj, oby.
Darda, dardy, włócznia, kopia, oszczep.
Dawić, dławić, dusić.
Decyza, rozstrzygnięcie.
Delura (żelazna), wołoszka, zwierzchnie przykrycie.
Demesze, szable damasceńskie.
Depozyt, skarb, skład.
Dobre, dobro.
Dobrorzeczyć, błogosławić.
Dobrota, dobroć.
Donatywa, podarunek.
Donużyć, dobić.
Dopądzać, dopędzać.
Doroczy, doroczny.
Dosuży, ogromny, dzielny.
Draka, draki, bójka, bitwy.
Drużyć, wydrążać, ryć, dłubać.
Duchna, tyle co poduchna, wielka poduszka, pierzyna, czapka nocna puchem watowana, (po turecku duszek, znaczy pościel), obelż. nałożnica.
Dudki wyprawiać, błaznować, śmieszki stroić.
Dudu, ni dudu, ani słychu.
Durować, błaznować.
Dutepas, dutepasy, ucieczka.
Dużeć, wzmagać się.
Duży, silny, wysokiego wzrostu.
Dyasek, dyabeł.
Dychtownie, gęsto.
Dyktować, opatrywać.
Dypsas (z grec. dipsas), jadowita gadzina, wąż.
Dywdyk, materya wełniana lub