Strona:PL Wacław Potocki-Wojna chocimska 465.jpeg

Hałła, ob. Ałła.
Han, po turecku Chan, książę, cesarz u Turków i Tatarów.
Haracz (z tur. Charadż), pogłówne.
Haramza (z arab.) czerń, gawiedź, hultaj.
Hasze, (hasa), hasać, pląsać, podskakiwać.
Helik, holik, golec, hołysz.
Herap, harap.
Hładon, (mowa o koniu Chodkiewicza).
Hodzia, Hodżdzia, piszą téż Chodzia, nauczyciel, ksiądz turecki.
Hołoble, dyszle podwójne poboczne, w które konia do pojedyńczego wózka wprzęgają.
Hospodar, spodar, tytuł panujących książąt wołoskich.
Hramota, pismo.
Hupać, hopać, hup, hop, skakać przez co.
Hupy, wesołe okrzyki.
Jak znowu, jak pierwéj.
Janczary (z tureck. Jeni-czery, nowy żołnierz), piechota turecka.
Janczaraga (z tureck. Jeni-czery-agaszi), dowódca janczarski.
Jary, gorący.
Jassyr, brańcy, jeńcy u Tatarów.
Jednochodza, stępo.
Jaz, pleciona przegroda na rzece dla zatrzymania i łowienia ryb; tama, grobla.
Jedykuła (z tureckiego Jedi-Kulle), siedem wież, zamek o siedmiu wieżach w Carogrodzie, więzienie.
Jesne lato, pożerne, jedzące, (edax).
Jędrznąć, jędrniéć, krzepić się, czerstwiéć.
Język, wiadomość o stanie nieprzyjaciela, pojmaniec z przeciwnéj strony, od którego się wywiadywać można.
Imać, imie, imą, począć, pocznie.
Imo, mimo, pomimo.
Impreza, wyprawa wojenna, zamysł, projekt, przedsięwzięcie.
Insperacie (z łac.), niespodzianie.
Interregnum, interregna (z łaciń.), bezkrólewie.
Ipsym, kwas.
Kacerny, niszczący, zgubny, okrutny.
Kałauz, (z turec.) przewodnik.
Kałduny (chmur przenośnie), trzewa.
Kamcha (z per. kemcha), adamaszek, materya jedwabna z wielkiemi bukietami kwiatów.
Kanaczyć, stroić, zdobić.
Kanak (z tatar.), naszyjnik drogi.
Kanar, słodycz, cukier.
Karasować się, przygotowywać się.
Karawana (z pers. Karwan), huf ludzi podróżujących, ztąd Karawansaraj (Karwan-Seraj), gospoda.
Karazya, sukno proste grube.
Karbarya, warzelnia soli.
Kartaony, kartany, działa wielkie, 48-funtowe.
Kasać się, kasze, porywać się na coś trudnego, chciéć czegoś dokazać.
Katerdziéj, ban wołoski.
Katerwa (z łac.), tłum.
Kawerna (z łac.), jama, kopalnia.
Kauza (z łac.), sprawa.
Kawić, poszkapić się, bredzić, pleść, błądzić.
Kawy, bieda, kłopot.
Kazać na kogo, liczyć na kogo, polegać na kim.
Kazka, skaza, szczerb, szkoda.